بسیاری از کاربران پایتون ترجیح می دهند که با پایتون برنامه های وب یا آنالیز داده و کارهای مشابه انجام دهند. اما با پایتون می توان برنامه های حرفه ای برای دسکتاپ نوشت. به شخصه در این حوزه بسیار کنجکاو هستم که ببینم چگونه با پایتون می توان برنامه های دسکتاپ حرفه ای نوشت.
دو فریم ورک بسیار معروف و قدرتمند برای پایتون وجود دارد که با استفاده از آنها می توان برنامه های دسکتاپی نوشت PyQt و دات نت. PyQt نسخه پایتونی فریم ورک محبوب Qt می باشد، دات نت هم که نیازی به معرفی ندارد و فریم ورک معروف و قدرتمند مایکروسافت می باشد. هر دو این فریم ورک برای ایجاد برنامه های دسکتاپ دارای انواع کلاسها و و یجیت ها می باشند. من با هر دو این فریم ورک ها کار کردم و دات نت به نظرم ساده تر آمد. علاوه بر ساده بودن کار کردن با کلاسها و ویجیتهای دات نتی زیاد بودن ویجیت ها باعث می شود که برنامه های حرفه ای در دات نت توسعه داد.
با استفاده از پکیج pythonnet و زبان برنامه نویسی IronPython می توانیم برنامه های دسکتاپی با پایتون بنویسیم. تفاوت عمده بین این ابزار این است که IronPython مانند زبانهای دات نتی (مثل C#) عمل می کند و یک کد میانی تولید می کند که CLR دات نت این کد میانی را به کد قابل فهم CPU تبدیل می کند و در نهایت برنامه اجرا می شود. اما در طرف دیگر پکیج pythonnet با مجتمع کردن CLR با مفسر پایتون کاری می کند که کدهای دات نت در پایتون اجرا شوند. نکته ای که در اینجا وجود دارد این است که IronPython از نگارش و کتابخانه های نسخه 2 پایتون استفاده می کند این در حالی است که پکیج pythonnet هم در نسخه 3 و هم در نسخه 2 قابل استفاده است. برای
pip install pythonnet
sharp develop نام IDE است که به توسعه دهنده اجازه می دهد برنامه های دات نتی را با استفاده از پایتون پیاده سازی کند. این IDE از IronPython پشتیبانی می کند اما می توان از کدهای که توسط این IDE تولید می شود در پایتون به همراه پکیج pythonnet نیز استفاده کرد. البته این IDE مشکلاتی نیز دارد اما استفاده از این IDE خیلی بهتر از دستی کد زدن است.
تمام سیستم عامل ها از فونتهای خاصی برای نمایش کد استفاده می کنند. سیستم عامل ویندوز از Consolas ، سیستم عامل مک از San Francisco Mono استفاده میکنند و سیستم عامل گنو/لینوکس بسته به توزیع متفاوته اما Libration Mono روی بیشتر توزیعهای لینوکسی موجود هست.
فونتهای مخصوص برنامه نویسی معمولاً فونتها Monospace هستن، در این نوع فونت ها عرض تمامی کارکترها یکسان می باشد که این ویژگی باعث افزایش خوانایی کد می شود. بسیاری از برنامه نویسها ترجیح میدهند از فونتهای خاصی برای نمایش کد استفاده کنند در این پست 5 + 10 تا از محبوبترین این فونتها را معرفی خواهم کرد که برخی از آنها پولی و برخی از آنها رایگان می باشد.
نحوه دانلود: برای هر کدام از فونت ها لینک دانلود قرار داده شده بر روی آن کلیک کنید و به هر صفحه که ارجاع داده شدید دنبال کلمه Download باشید، می توانید کلید Ctrl +f را فشار داده و کلمه Download را تایپ کنید تا لینک دانلود را به راحتی در صفحه مذکور پیدا کنید.
تنظیم نام و اندازه فونت بسیار واضح است. اما برخی از فونتهای از ویژگی بنام code ligatures پشتیبانی می کنند. این ویژگی باعث میشود که برخی از کاراکترها بهم چسبیده نمایش داده شوند یعنی به صورتی که در دنیای واقعی استفاده میکنیم نمایش داده شوند. در ادامه با این ویژگی بیشتر آشنا خواهید شد. VS Code و sublime از این ویژگی پشتیبانی میکنند که نحوه تنظیم آن در ادامه توضیح داده شده.
VS Code
برای تغییر فونت در VS Code از مسیر File → Preferences گزینه settings را انتخاب کنید. سپس در پنجره سمت راست که با عنوان USER SETTINGS مشخص شده گزینه های زیر را اضافه کنید:
"editor.fontFamily": " 'نام فونت' ",
"editor.fontSize": اندازه فونت,
"editor.fontLigatures": true
// مثال "editor.fontFamily": " 'Ibm Plex Mono' ", "editor.fontSize": 14, "editor.fontLigatures": true,
sublime
برای تغییر فونت در Sublime Text از منوی Preferences گزینه Settings را انتخاب کنید. در پینجره جدیدی که باز میشود، در سمت راست پنجره ای با عنوان Preferences.sublime-settings –User گزینه های زیر را اضافه کنید:
"font_face": "نام فونت",
"font_size": اندازه فونت,
// مثال "font_face": "Fira Code", "font_size": 12,
در sublime ویژگی code ligatures به صورت پیش فرض فعال است و نیاز به تنظیات خاصی برای این مورد نیست.
در هر دو وایشگر پس از انجام تنظیمات کلید Ctrl + s را فشار دهید تا تنظیمات ذخیره و اعمال شود.
درباره این سایت